افت خون یک وضعیت پزشکی است که هموگلوبین، ماده‌ای که به سلول‌های قرمز خون چسبیده و اکسیژن را به اعضا و اندام‌های بدن منتقل می‌کند، در بدن به طور نسبتاً ناگهانی کاهش می‌یابد. علت افت خون می‌تواند متنوع باشد و از مشکلات ساده مانند کمبود مواد مغذی تا مشکلات جدی مانند خونریزی داخلی یا بیماری‌های خونی گوناگون متنوع باشد. این مشکل می‌تواند ناشی از از دست دادن خون به‌صورت ناگهانی (مانند حوادث و ضایعات)، یا به‌صورت طولانی‌مدت (مانند فرآوری بیماری‌های کلیوی یا کمبود مواد مغذی) باشد. علاوه بر این، مصرف برخی داروها می‌تواند باعث کاهش تولید خون یا افزایش از دست رفتن آن شود. علائم افت خون شامل خستگی، ضعف، بی‌رنگی پوست، تنگی نفس و گیجی می‌باشد. درمان افت خون بستگی به علت آن دارد و ممکن است شامل مصرف مکمل‌های غذایی، درمان دارویی یا انجام روش‌های پزشکی مانند نقل خون باشد. تشخیص و درمان سریع افت خون می‌تواند جلوی مشکلات جدی و حتی مرگ و میر را بگیرد.
در صورتی که افت خون ناشی از خونریزی داخلی باشد، اولین گام معمولاً تشخیص و مکانیابی منبع خونریزی است. این ممکن است از طریق آزمایش‌های تصویری مانند سونوگرافی، اسکن‌های CT، یا انجام گاهی عمل جراحی برای تعمیر بافت‌ها یا درمان خونریزی باشد. در مواردی که افت خون ناشی از نقص تولید خون یا افزایش مصرف آن است، ممکن است پزشک معالج به تجویز مکمل‌های آهن، ویتامین B12 یا اسید فولیک، یا حتی داروهایی که تولید خون را تحت نظر دارند، مانند اپوئتین، بپردازد. در موارد خاص، اگر نیاز به مقدار زیادی خون باشد، ممکن است نیاز به نقل خون یا سایر ترکیبات خونی مانند پلاسما یا پلاتلت‌ها باشد.
علاوه بر درمان‌های معالجه‌ای، مدیریت خونریزی و افت خون شامل مراقبت‌های پالیاتیو (مانند استراحت و افزایش مصرف مایعات) و رعایت رژیم غذایی غنی از مواد غذایی حاوی آهن و ویتامین‌های مورد نیاز برای تولید خون نیز می‌شود. در مواردی که افت خون به دلیل بیماری‌های مزمن یا شرایط پایدار است، مدیریت مراقبتی طولانی‌مدت و پیگیری مستمر توسط پزشک معالج الزامی است
افت خون یک وضعیت پزشکی است که هموگلوبین، ماده‌ای که به سلول‌های قرمز خون چسبیده و اکسیژن را به اعضا و اندام‌های بدن منتقل می‌کند، در بدن به طور نسبتاً ناگهانی کاهش می‌یابد. علت افت خون می‌تواند متنوع باشد و از مشکلات ساده مانند کمبود مواد مغذی تا مشکلات جدی مانند خونریزی داخلی یا بیماری‌های خونی گوناگون متنوع باشد. این مشکل می‌تواند ناشی از از دست دادن خون به‌صورت ناگهانی (مانند حوادث و ضایعات)، یا به‌صورت طولانی‌مدت (مانند فرآوری بیماری‌های کلیوی یا کمبود مواد مغذی) باشد. علاوه بر این، مصرف برخی داروها می‌تواند باعث کاهش تولید خون یا افزایش از دست رفتن آن شود. علائم افت خون شامل خستگی، ضعف، بی‌رنگی پوست، تنگی نفس و گیجی می‌باشد. درمان افت خون بستگی به علت آن دارد و ممکن است شامل مصرف مکمل‌های غذایی، درمان دارویی یا انجام روش‌های پزشکی مانند نقل خون باشد. تشخیص و درمان سریع افت خون می‌تواند جلوی مشکلات جدی و حتی مرگ و میر را بگیرد.
در صورتی که افت خون ناشی از خونریزی داخلی باشد، اولین گام معمولاً تشخیص و مکانیابی منبع خونریزی است. این ممکن است از طریق آزمایش‌های تصویری مانند سونوگرافی، اسکن‌های CT، یا انجام گاهی عمل جراحی برای تعمیر بافت‌ها یا درمان خونریزی باشد. در مواردی که افت خون ناشی از نقص تولید خون یا افزایش مصرف آن است، ممکن است پزشک معالج به تجویز مکمل‌های آهن، ویتامین B12 یا اسید فولیک، یا حتی داروهایی که تولید خون را تحت نظر دارند، مانند اپوئتین، بپردازد. در موارد خاص، اگر نیاز به مقدار زیادی خون باشد، ممکن است نیاز به نقل خون یا سایر ترکیبات خونی مانند پلاسما یا پلاتلت‌ها باشد.
علاوه بر درمان‌های معالجه‌ای، مدیریت خونریزی و افت خون شامل مراقبت‌های پالیاتیو (مانند استراحت و افزایش مصرف مایعات) و رعایت رژیم غذایی غنی از مواد غذایی حاوی آهن و ویتامین‌های مورد نیاز برای تولید خون نیز می‌شود. در مواردی که افت خون به دلیل بیماری‌های مزمن یا شرایط پایدار است، مدیریت مراقبتی طولانی‌مدت و پیگیری مستمر توسط پزشک معالج الزامی است
تاریخچه فیلم نورثمن